Pieniądze – ważny temat

Czy tegoroczne rozmowy z zarządem KGHM o płacach i świadczeniach socjalnych są już definitywnie zakończone, czy też będzie jeszcze negocjacyjna powtórka?

Takie pytanie można sobie zadać po analizie podpisanego porozumienia pomiędzy związkami zawodowymi działającymi w Polskiej Miedzi i kierownictwem spółki.

Pierwszy punkt tego dokumentu to zapis mówiący o tym, iż tegoroczny wzrost stawek płac zasadniczych wyniesie 5,6 proc.

Jest to konsekwencja braku porozumienia stron ZUZP w zakresie wzrostu wynagrodzeń, bowiem ZZPPM postulował 7,1 proc. Wobec rozbieżności stanowisk pracodawcy nie pozostało nic innego, jak skrupulatne wypełnienie zapisów zawartych w Protokole nr 19 z kwietnia 2016 roku Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników KGHM. Gwarantują one na mocy zapisów paragrafu 76 ZUZP coroczny minimalny wzrost stawek płac zasadniczych o wskaźnik obliczany jako 0,8 wskaźnika wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez nagrody z zysku w czwartym kwartale roku ubiegłego w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.

Wysokość stawek zasadniczych nie jest jednak jedynym elementem kształtującym zarobki ludzi. Na mocy podpisanego porozumienia zwiększy się też podstawa wymiaru dodatków zmianowych z VIII na X kategorię.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że jest to częściowe spełnienie przez zarząd KGHM jednego z postulatów ZZPPM sformułowanych w połowie listopada ubiegłego roku. Wówczas w piśmie skierowanym do prezesa Marcina Chludzińskiego napisaliśmy między innymi, że: Oczekujemy ustalenia dodatków za pracę na II i III zmianie oraz dodatków za pracę w warunkach szkodliwych i szczególnie niebezpiecznych liczonych nie z VIII, ale X kategorii obowiązującej tabeli płac.

Tak więc postulowany przez nas wzrost dodatków zmianowych jest już faktem. Natomiast na wysokość dodatków za pracę w warunkach szkodliwych będziemy musieli jeszcze poczekać kilka miesięcy. W podpisanym porozumieniu znalazło się bowiem zobowiązanie zarządu do wypracowania w pierwszympółroczu nowych zasad ich naliczania. Mamy nadzieję, że również w tym przypadku będą one zgodne z naszymi postulatami. Do końca czerwca nastąpić też powinna aktualizacja dodatkowych urlopów w Hucie Miedzi Głogów i Hucie Miedzi Legnica oraz określone zostaną zasady przyznawania urlopów dodatkowych dla pracowników dołowych.

Należy się spodziewać, że do prawdziwej batalii negocjacyjnej zapewne dojdzie, gdy podjęte zostaną rozmowy na temat nagrody za wypracowany zysk.

Debata taka wydaje się nieunikniona, gdyż już chyba nikt przy zdrowych zmysłach nie wierzy, że przedwyborcze obiecanki Prawa i Sprawiedliwości o realnym, a nie pozorowanym, zniesieniu lub ograniczeniu podatku miedziowego zostaną kiedykolwiek spełnione.

Ogranicza on możliwości rozwojowe i inwestycyjne KGHM oraz znacznie zaniża końcowy wynik finansowy firmy, co w konsekwencji redukuje pracownikom ich dodatkową wypłatę. Dzieje się tak pomimo coraz większego nakładu pracy wszystkich oddziałów, zarówno górniczych i hutniczych, jak i przeróbki.

Dlatego też ZZPPM od dawna dopomina się przebudowy tabeli, na podstawie której naliczana jest wielkość nagrody z tytułu wypracowanego zysku w taki sposób, by wymiar tej nagrody rósł o 0,5 proc. w postępie co 50 mln zł zysku ponad 1 mld zł, a nie co 80 mln zł, tak jak to jest aktualnie.

Konieczność wprowadzenia proponowanej zmiany stanie się jeszcze bardziej oczywista, gdy w czerwcu w Polskiej Miedzi przyjdzie do ostatecznego rozliczenia zaliczek za zysk wypłaconych w 2018 r. Okazać się wtedy bowiem może, iż pomimo osiągnięcia wskaźników produkcyjnych i wydobywczych na zbliżonym poziomie jak w 2017 roku, końcowy wynik spółki będzie zdecydowanie gorszy i nagroda z tytułu wypracowanego zysku może spaść nawet o 5 punktów procentowych w stosunku do roku poprzedniego. Będzie to oznaczało znaczne uszczuplenie dochodów załogi, co z pewnością przełoży się zarówno na pogorszenie nastrojów społecznych w KGHM, jak i spadek zaangażowania pracowników w realizacje wyznaczanych planów. 3 AqT11Tq